|
|
Ontstaan van de club
In Heide (deelgemeente van Kalmthout) waren er in de gouden jaren zestig een tiental enthousiaste elektronica freaks die wekelijks ergens bij iemand thuis bijeen kwamen om elkaar te ondersteunen en om gezamenlijk iets te maken met elektronica onderdelen. Bijna was iedereen bezig met het ontwerpen van een versterker (met buizen) en natuurlijk met het zelf in elkaar knutselen van luidsprekerkasten. Het moest wel hi-fi en stereo zijn om de vijvenveertig toeren plaatjes te laten knallen.
Hoewel andere leden al bezig waren met het ontwikkelen van een elektrische fiets (met een autobatterij), ontplofte die op een zeker ogenblik en dan heeft niemand er verder nog iets mee gedaan.
Ook werd een beveiligingssysteem ontworpen en geïnstalleerd in een klein fabriekje dat kleren ontwierp. Dat systeem heeft zijn dienst bewezen toen dieven trachtten in te breken en zijn gaan lopen omdat een sirene begon te loeien die ingebouwd was in de schouw van een nabij staand kasteel.
Weldra begonnen er ook andere ontwerpen bij te komen en kreeg de club meer leden. Van de gemeente mochten we gratis een oud huisje gebruiken om wekelijks in te vergaderen en printed circuits te etsen.
De club wordt een VZW
Onder leiding van Willy de Winter, een pleitbezorger aan de balie van Antwerpen, en dus goed op de hoogte hoe men in advocatentaal statuten voor een VZW kon opstellen, werd op 7 maart 1975 de vereniging ECH (Elektronica Club Heide vzw) officieel opgericht, en konden we gemakkelijker componenten kopen en ontwerpen verkopen.
In artikel 3 van de statuten staat onder andere vermeld: ECH stelt zich tot doel de kennis, zowel van praktische als van theoretische aard van de elektronica, informatica, computers en alle aanverwante vakken tussen haar leden te bevorderen, en door wederzijdse en onderlinge hulp en bijstand gezamenlijke of individuele projecten van haar leden te realiseren.
Zij zal dus zowel laboratoria, computers en alle materialen aan haar leden ter beschikking mogen stellen….Zij kan dus zowel ten kosteloze als ten bezwarende titel, goederen verwerven die enig verband houden met haar activiteiten…
Ondertussen heeft de club zijn 45ste jubileum gevierd en blijven we onze statuten trouw en is de club nog steeds een verzamelplaats waar zowel theoretische kennis wordt overgedragen als praktische elektronische projecten worden gemaakt, maar waar ook de computer en software een belangrijke plaats hebben ingenomen.
Korte beschrijving van onze activiteiten
Lange tijd hebben we in dat kleine huisje gezeten en belangrijke ontwikkelingen gedaan. De computer deed meer en meer zijn intrede en er werden lessen gegeven om te programmeren, voornamelijk in BASIC (ook voor niet-leden van de club). Er ontstond zelfs een jaarlijkse competitie om het spelletje Othello computer tegen computer te laten spelen. En normaal gesproken won hij die het beste strategisch programma had ontworpen. Maar het was ook de kunst om op de kleinste computer (een Zinclair ZX80), met een geheugen waarmee je vandaag nog geen Word-document mee kan openen, toch Othello te spelen en op een scherm een dambord te laten zien met witte en zwarte damstenen. Daarna werden er zelfs schaakbordprogramma’s ontworpen.
Maar de elektronica afdeling stond niet stil en één van onze projecten waar we veel succes mee hadden, was een wereld weerstation, waarbij we alles zelf ontwikkelden van de schotelantenne (met gaasdraad) tot de weerkaarten om heel de wereld op ons scherm te projecteren.
Verschillende jaren hebben we in dit huisje van de gemeente kunnen blijven genieten tot het afgebroken werd wegens uitbreiding voor een parking. Een paar jaar hebben we gebruik kunnen maken van een schoolgebouw, maar gelukkig konden we ons, dankzij tussenkomst van de gemeente, uiteindelijk huisvesten onder de pannen van de gemeenteschool Kadrie waar we tot op heden nog steeds zijn.
Hoewel de beschikbare ruimte zeer beperkt is zodat niet meer dan een 15-tal personen tegelijk kunnen samenwerken. Hier vergaderen we iedere vrijdagavond, en deze bijeenkomsten lopen soms wel eens door tot in de vroege uurtjes.
Er zijn tal van leden gekomen en ook gegaan. Onder hen ook veel studenten die maar al te graag een (gedeelte) van hun eindwerk ineen konden knutselen en uitproberen in samenwerking met, laten we zeggen, de gevestigde hobbyisten. Maar velen, eens afgestudeerd, trouwden, verhuisden en verdwenen van de radar.
Evolutie in de club
Stilaan raakte de elektronica een beetje op de achtergrond, maar de computer bloeide als nooit tevoren. Het ontwikkelen van een eigen computer, waarmee we mee begonnen waren, bleek zinloos, want de vooruitgang in de computer wereld ging veel sneller dan dat we ooit zouden kunnen bijblijven. Daarom werd er meer gefocust om zelf een computer in elkaar te steken en de grote onderdelen (moeder bord, geheugen kaart, input-ouput apparatuur) bij groothandelaars aan te kopen. Daarbij installeren we de zelf nodige software en onderhouden we de computer door zelf updates en uitbreidingen uit te voeren.
En om te bewijzen dat dit allemaal goed functioneerde kwam ‘gaming’ tot stand. Daarmee elkaar uitdagen schijnt tegenwoordig iedereen een kick te geven.
De elektronica afdeling beperkte zich tot een vijftal personen en één vrouw, die zich amuseren met zendertjes en ontvangers in elkaar te knutselen, maar ook specifieke zaken te ontwerpen zoals selectieve filter schakelingen om het geluid van vogels te capteren en het onderdrukken van ruis signalen. Ook het zelf ontwerpen van meettoestellen om spoelen of capaciteiten te meten, het maken van goedkope frequentiemeters en het ontwerpen van een audioversterker met bluetooth behoren ton onze projecten.
En natuurlijk het moest er van komen om ook zelf een 3D-printer ineen te knutselen zodat we eindelijk onze luiksprekers op maat kunnen maken en onze ontwerpen op een fatsoenlijke manier van een behuizing voorzien.
Een website
En in volle corona crisis, hebben we nu ook een website, waarop een gedeelte van onze bezigheden staan uitgelegd in een reeks artikelen die zijn neergepend, voornamelijk als resultaat van uitvoerige en diepgaande gesprekken (bijv. ‘wat is straling eigenlijk’) en nog vele andere onderwerpen.
Maar nu het coronavirus ons stokken in de wielen steekt, werken we aan oplossingen om op veilige manier toch in contact met elkaar te blijven en onze hobby te kunnen blijven beoefenen. En we kijken er naar uit om terug samen in ons clublokaal te kunnen werken aan onze projecten, maar ook om terug een gezellige babbel te kunnen houden op onze vrijdagavonden.
Terug naar boven op deze pagina
Terug naar de startpagina
|
|
